Η ανάπτυξη της γλώσσας στο παιδί δίνει την πολύτιμη δυνατότητα στην οικογένεια και το άμεσο περιβάλλον του να συμμετέχουν στην συνολική του ανάπτυξη, δηλαδή την απόκτηση και εκμάθηση γνώσεων και δεξιοτήτων καθώς και την συναισθηματική και κοινωνική του εξέλιξη. Κατά την σταδιακή αυτή πορεία, το παιδί μαθαίνει να επικοινωνεί με τους γύρω του, κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, μέσω της γλώσσας. Έτσι, η γλώσσα και η επικοινωνία είναι αλληλένδετες ικανότητες του παιδιού που υπηρετούν από την μια μεριά την ανάγκη κοινωνικοποίησης - χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης - και από την άλλη την μετάδοση πληροφορίας και γνώσης που οδηγούν στην μάθηση και την σκέψη. Αν και στα περισσότερα παιδιά, η γλώσσα και η επικοινωνία αναπτύσσονται με αυθόρμητο τρόπο και χωρίς προσπάθεια, σε κάποια παιδιά είτε η γλωσσική ανάπτυξη είτε η επικοινωνιακή ικανότητα διαφέρουν από το αναμενόμενο. Συγκεκριμένα, σε παιδιά με διάγνωση στο φάσμα του αυτισμού, η γλωσσική ικανότητα κυμαίνεται από πολύ καλή έως πολύ ελλειμματική, ενώ η επικοινωνιακή ικανότητα παρουσιάζει προβλήματα ακόμα και όταν η ανάπτυξη της γλώσσας φαίνεται φυσιολογική. Σε άλλα παιδιά με αναπτυξιακές γλωσσικές διαταραχές η επικοινωνιακή ικανότητα μπορεί να είναι φυσιολογική αλλά η ευχέρεια στη χρήση της γλώσσας (προφορικής και γραπτής) υστερεί. Η ομιλία θα επικεντρωθεί στην παρουσίαση των χαρακτηριστικών αυτών των παιδιών με έμφαση στον ρόλο των εξωγενών παραγόντων (όπως η οικογένεια, το κοινωνικο-οικονομικό υπόβαθρο κ.ά,) που μπορούν να επηρεάσουν την συμπεριφορά και την ενσωμάτωση του παιδιού στο κοινωνικό του περιβάλλον.
